Zaterdag 15 december mochten we tegen medekoploper SVO Oisterwijk 1 in het strijdperk treden. Niet alleen in matchpunten maar ook in bordpunten stonden we gelijk, dus het beloofde een mooie en spannende strijd te worden. Onze “wedstrijdbespreking” werd gehouden in het theehuis in Park Valkenberg waarna we de reis aanvingen per trein. Dat is toch wel heerlijk maar door wat goederen die vervoerd moesten worden per spoor, hadden we helaas wel een half uurtje vertraging zodat onze klokken al een behoorlijke tijdsachterstand in Oisterwijk aangaven. Maar ja, dan maar een beetje doorspelen….
Ietwat getergd door onder andere de vertraging trok Karoly als echte teamleider fel van leer op bord 7. Zijn tegenstander Wildeboer Schut werkte zeker een beetje mee door al snel een kwaliteit te geven voor zeer vage compensatie en hij was ook wel een beetje slordig met de bescherming van zijn Koning. Karoly maakte van zijn materiele voorsprong handig gebruik door een kwaliteit terug te offeren en de vijandelijke Koningsstelling verder open te rijten. Een Toren werd vervaarlijk op f7 geplaatst en toen was het pleit snel beslecht.
Jasper had een zeer taaie tegenstander die er alleen op gebrand leek om zeker niet te gaan verliezen. Elk mogelijke activiteit werd niet ondernomen en we weten allemaal dat het voor een tegenstander dan heel moeilijk is om wezenlijke kansen te krijgen. Bij beiden werd de beschikbare tijd ook wat minder en gezien de stand(0-1) en de stelling van buurman Gert besloot Jasper remise aan te bieden wat zeer gulzig geaccepteerd werd.
Op bord 2 speelde Gert een Pirc-verdediging die hij laatst vast even bekeken had want zelfverzekerd werd elk initiatief van Wit in de kiem gesmoord en het was al snel duidelijk welke kant het op zou gaan. Planmatig werd de vijandelijke Koningsstelling onder vuur genomen en met behulp van Dame en twee Torens was ook dit volle punt binnen.
Matthijs speelde eigenlijk een prima partij. Met zwart werd er in een Philidor-verdediging weinig weggegeven en hij wist al snel een gelijke stelling te bereiken. Dit leek zelfs nog uitgebreid te kunnen gaan worden naar meer, ware het niet dat hij één klein geniepig zetje over het hoofd zag, wat het einde inluidde. Taaie tegenstand mocht helaas niet meer baten.
Ikzelf was in een Vierpaardenspel terechtgekomen waarin mijn tegenstander zijn eerste zetten wel heel snel afraffelde. Ik was wat bevreesd dat ik in een voorbereide variant was terechtgekomen, dus ik speelde de opening zeer behoedzaam en ook vrij langzaam. Toen mijn tegenstander ook wat meer tijd ging gebruiken, en ik nog steeds prima stond, was ik wel wat gerustgesteld. Langzaam wist ik het initiatief naar me toe te trekken en met behulp van wat penningen wist ik een pion te bemachtigen en bleef er een gewonnen stelling over. Uit arren moede(wanhoop) offerde mijn tegenstander een Paard om nog wat rommelkansen te krijgen. En zowaar……op het laatst blunderde ik een Loper terug zodat er helaas niet meer dan een remisestelling overbleef. 2-3
Peter zat naast me en zijn stelling zag er de hele middag prima uit. Wat is het toch heerlijk om zo met Wit te kunnen spelen. Zijn tegenstander werd volledig weggespeeld en ik telde de overwinning in gedachten al. Maar dat moet je natuurlijk nooit doen!!! Hoe het is gebeurd, dat weet ik niet maar ik hoorde opeens dat Peter zijn Dame was kwijtgeraakt en dat de partij dus verloren was gegaan. Een bittere pil..3-3
En toen waren er nog twee bezig. Edwin had weer de eer om het eerste bord te verdedigen en het was vanaf het begin al zeer scherp. In een Scandinaviër wist hij aan het begin van de middag gelukkig de enige zet te vinden om nog in de partij te blijven waarna zich een boeiende strijd ontwikkelde. Meestal zien we Edwin agressief de tegenstander naar de strot vliegen maar deze middag bewees hij dat hij ook behoedzaam kan verdedigen zodat de remise (3x dezelfde stelling) een rechtvaardig resultaat was.
Als laatste was Frank nog aan de gang. Hij had zijn partij wat vreemd maar zeker niet slecht opgezet en het leek erop dat zijn tegenstander niet echt raad wist met deze opstelling. Toen Frank uiteindelijk al zijn stukken had ontwikkeld, mochten we al dromen over een uiteindelijk teamoverwinning. Helaas, juist toen begon Wit goed te spelen en had hij het juiste plan gevonden om door te drukken. Taaie tegenstand wist het nog wel te rekken maar uiteindelijk ging de winst toch naar Oisterwijk die hierdoor aan kop bleven in onze klasse en waardoor wij nu 3e staan. Volgende keer moeten we weer tegen een concurrent, en wel tegen De Kentering 1. Dan spelen we thuis, dus dan zijn we in ieder geval op tijd!
Comments